خدایا ! یک هفته از دوستی ما میگذرد ومن همه اش به این موضوع فکر میکنم که مگر می شود آدم با خدا دوست شود . آخر تو خیلی بزرگی ومن خیلی کوچکم. اما من یاد حضرت ابراهیم افتادم . یادم افتاد که تو بهش گفته بودی خلیل یعنی دوست و خلیل الله یعنی دوست خدا . پس حضرت ابراهیم دوستت بوده . اما او پیامبر بود . من که پیامبر نیستم . شاید تو فقط با پیامبر ها دوست میشوی .
اما من گشتم وتوی قرآن یک آیه پیدا کردم. یک آیه که ثابت میکرد تو باهمه دوست می شوی ، با همه می دانی کدام آیه را می گویم .
سوره یونس آیه 62 آنجا که میگویی: «آگاه باشید که دوستان خدا ترسی ندارند و غمگین نمیشوند .»
یعنی تو میتوانی یه عالم دوست داشته باشی . پس من هم می توانم دوستت باشم . اینجوری خیلی خوب است . اصلا فوق العاده است .
خدایا! ممنون که اجازه دادی با تو دوست باشم .

نویسنده  : عرفان نظر آهاری